Bora Bora to absolutna perła Pacyfiku, nie tylko dlatego, że znana jest z hodowli czarnych pereł. Już sam wjazd do malutkiego portu przyprawia o dech w piersiach. Jeśli ktoś nie jest w stanie sobie wyobrazić, jak wygląda raj na ziemi, to powinien tutaj przyjechać. Ta wyjątkowa wyspa jest częścią Polinezji Francuskiej od 1845 r. i archipelagu Wysp Towarzystwa (Illes de Société). Jest koralowym atolem otaczającym powulkaniczny stożek. Ponadto otoczona jest laguną i przepiękną rafą koralową, w jej pobliżu położone są dwie mniejsze wyspy koralowe. Krajobraz wyspy zdominowany jest przez dwa szczyty górskie: Otemanu (727 m) i Pahia (661 m), należące do wygasłego już wulkanu. Górzysty i praktycznie niedostępny interior wyspy porastają bujne lasy i dżungla.
Bora Bora jest naturalnym habitatem dla wielu unikalnych gatunków roślin i zwierząt, w tym ostrygi tahitańskiej, która występuje tylko w wodach wokół wyspy. Niektóre z bardziej znanych roślin występujących na Bora-Bora to kwiat tiare, który jest narodowym kwiatem Polinezji Francuskiej oraz hibiskus, który jest popularną rośliną ozdobną miejscowej ludności. Jeśli chodzi o zwierzęta, Bora-Bora jest domem dla wielu gatunków, w tym ptaków, ryb i gadów. Niektóre z bardziej znanych zwierząt występujących na wyspie to krab kokosowy, który jest największym lądowym stawonogiem na świecie i tahitańska ostryga perłowa, występująca tylko w wodach wokół wyspy. Bora-Bora jest również domem dla wielu unikalnych gatunków koralowców i innych gatunków morskich, co czyni ją popularnym miejscem dla nurków i snorkelerów.
Bora-Bora znana jest z bogatej i różnorodnej kuchni, na którą wpływ ma polinezyjskie i francuskie dziedzictwo wyspy. Tradycyjna kuchnia polinezyjska obejmuje szeroką gamę owoców morza, a także owoce i warzywa uprawiane na wyspie. Do popularnych potraw na Bora-Bora należy poisson cru, czyli surowa ryba marynowana w mleku kokosowym oraz pieczona wieprzowina z owocami drzewa chlebowego, która jest tradycyjnym daniem polinezyjskim. Oprócz swoich tradycyjnych rarytasów, Bora-Bora oferuje również szereg potraw kuchni międzynarodowej, ponieważ wyspa jest popularnym miejscem turystycznym. Wiele luksusowych ośrodków na wyspie (głównie tylko takie się tutaj znajdują) oferuje szereg opcji gastronomicznych, w tym wszystkie najbardziej wyszukane zachcianki kulinarne, które sobie można wyobrazić. Ogólnie rzecz biorąc, Bora-Bora jest rajem dla miłośników jedzenia, oferując szeroką gamę pysznych i unikalnych potraw do spróbowania.
Wyspa była kiedyś ważnym centrum kultury polinezyjskiej, pierwsi Polinezyjczycy pojawili się i zamieszkali na niej ok. 3 w. n.e. Holender Jacob Roggeveen odkrył Bora Bora w 1722 r. Z kolei James Cook przybył na wyspę na statku HMS Endeavour w 1769 r. korzystając z pomocy tahitańskiego nawigatora, Tupaia. Następnie w 1820 r. na wyspie zainstalowało się London Missionary Society, które utworzyło w 1890 r. kościół protestancki. Bora Bora było niezależnym królestwem do 1888 r., kiedy to Francja zaanektowała wyspę, czyniąc z niej swoją kolonię i zmuszając ostatnią miejscową królową, Teriimaevarua III do abdykacji.
Podczas II Wojny Światowej wyspa służyła jako ważna baza aprowizacyjna dla wojsk amerykańskich, operujących na Pacyfiku, zbudowano na niej wiele instalacji wojskowych, niektóre z nich (działa i fortyfikacje zainstalowane na przełomie 1941 i 1942 r.) przetrwały do dzisiaj (8 dział można zobaczyć). Ponadto Amerykanie zbudowali bazę paliwową oraz pas startowy dla samolotów. W ramach „Operacji Bobcat” na wyspie stacjonowało 9 statków i blisko 7 tys. żołnierzy. Amerykanie zainstalowali tutaj 7-calowe (44 kalibrowe) działa w celu jej obrony przed potencjalnym atakiem militarnym Japończyków. Do takiego ataku nigdy jednak nie doszło i tym samym Bora Bora nie była terenem żadnych walk. Stacjonujące bataliony wojsk amerykańskich odegrały niewątpliwie pozytywną rolę odstraszającą i prewencyjną na Południowym Pacyfiku. Nikt nie kwestionował faktu ich stacjonowania przez cały okres wojny. Oficjalnie baza wojskowa została zamknięta w lipcu 1946 r. Zbudowany przez Amerykanów pas startowy nigdy nie został rozbudowany do przyjmowania większych samolotów, lecz był on jedynym międzynarodowym lotniskiem na Polinezji Francuskiej aż do 1960 r., kiedy w Papéete na Tahiti Francuzi wybudowali międzynarodowe lotnisko Faa’a.
Bora-Bora stwarza absolutnie perfekcyjne, graniczące z ideałem warunki dla nurków i miłośników snorkelingu, ponieważ jej wody są domem dla różnorodnych przepięknych raf koralowych i życia morskiego. Językiem urzędowym na Bora-Bora jest francuski, chociaż wiele osób mówi również po tahitańsku i w innych językach polinezyjskich. Bora-Bora jest znana z luksusowych kurortów (Four Season, Westin etc.), które oferują szereg udogodnień i usług, w tym bungalowy nad wodą. Niestety ich ceny nie rozpoczynają się poniżej 1000 USD za noc! Wyspa jest popularnym miejscem kręcenia filmów i pojawiła się w wielu filmach i programach telewizyjnych.
Bora Bora ma ok. 38 km² powierzchni, którą zamieszkuje ponad 10 tys. ludności. Po wojnie Bora-Bora zaczęła się rozwijać jako miejsce turystyczne, a jej piękne plaże i krystalicznie czyste wody przyciągały turystów z całego świata. Dziś Bora-Bora jest znana jako luksusowa destynacja i popularne miejsce dla nowożeńców i podróżników chcących doświadczyć piękna i kultury Polinezji Francuskiej, ale przede wszystkim snobistycznego luksusu. Bardzo jestem ciekawy, czy Trump słyszał o tym wyjątkowym miejscu na Ziemi, które jest mimo wszystko bardziej znane niż afrykańskie Lesotho.
Comments